TENOFOVIR DISOPROXIL
Formë Doza: 245 mg tabletë
Emri Gjenerik: Tenofovir disoproxil
Emri Tregëtar: Viread
Indikacionet dhe Kriteret e Përdorimit:
Perdoret ne:
– Hepatitet kronike virale B (të gjitha, duke përfshirë dhe format e trajtuara me Lamivudinë që bëjnë rezistencë nga trajtimi si edhe në rastet kur ka një riaktivizim të sëmundjes pas ndërprerjes së terapisë).
– Cirroza e mëlçisë (format e kompensuara dhe të dekompensuara).
– Hepatokarcinomat me infeksion nga virusi B.
– Bartësit e infeksionit nga virusi B nën trajtim me kimioterapi/ terapi imunosupresive (pavarësisht nivelit të HBV ADN).
– Hepatitet fulminante.
– Gravidancë me infeksionin nga virusi B.
– Bashkëinfeksionet nga HIV dhe HBV (bashkë me terapinë antivirale).
VO: Së pari duhet vërtetuar prania dhe persistenca e infeksionit nga HBV.
Diagnoza bazohet në kombinimin e tre kritereve: Vlerësimi i nivelit të HBV DNA në serum, vlerësimi dhe ndjekja e nivelit të transaminazave në serum dhe kur është e nevojshme percaktimi i gradës dhe stadit të patologjisë histologjikisht ose vlerësimi jo invaziv i fibrozës.
Pacientët me Hepatit kronik duhet të konsiderohen për trajtim kur nivelet e HBV-DNA se jane mbi 2000 UI/ml dhe/ose nivelet e ALT në serum janë mbi nivelin e e sipërm të normës për laboratorin dhe kur sipas kritereve kryhet biopsia e mëlçisë ose markuesit e jo invazive, tregojnë një nekroinflamacion të moderuar deri te rëndë dhe /ose fibrozë. Në pacientët që përmbushin kriteret dy kriteret e tjera mund të fillojnë trajtimin dhe në nivele normale të ALT. Indikacionet për trajtim gjithashtu duhet marrin parasysh moshën, gjendjen shëndetësore, historinë familjare për HCC ose cirrozë dhe manifestimet ekstrahepatike.
Pacientët me cirrozë të kompensuar dhe HBV-DNA të detektueshme mund të konsiderohen për trajtim edhe kur nivelet e ALT janë normale dhe/ose nivelet e HBV- DNA janë nën 2000 IU/ml.
Pacientët me cirrozë të Dekompensuar kanë nevojë urgjente për trajtim me antiviralë pavarësisht nga çka u përmend më sipër, sepse kanë nevojë urgjente për një supresion viral të shpejtë dhe të thellë.
Kundërindikacionet:
Tenofovir disoproxil kundërindikohet në pacientët ku më përpara është vënë re një hipersensibilitet ndaj ndonjërit prej përbërësve të produktit.
Nuk duhet të përdoret në kombinim me një dozë fikse të produkteve si TRUVADA, ATRIPLA, COMPLERA ose STRIBILD meqënëse është ai vetë një përbërës i këtyre produkteve, nuk duhet të përdoret gjithashtu në kombinim me HEPSERA (adefovir dipivoxil).
Nuk rekomandohet dhënia kur klirenci i kreatininës është <30 ml/min dhe në pacientët që duan hemodializë.
Nuk rekomandohet për përdorim tek fëmijët nën moshën 12 vjeç.
Në rastet e marrjes së tenofovirit duhet ndërprerë ushqyerja me gji.
Efektet Anësore:
Tenofoviri eleminohet me ekskretim renal. Janë raportuar pakësim i funksionit renal, rritje e kreatininës në serum, proteinuri, glukozuria, hipouricemia, hypophosphataemia dhe tubulopatia renale proksimale (përfshirë syndrom Fanconi) në praktikën klinike. Prandaj në pacientët me pakësim të funksionit renal tenofovir disoprosil fumarate mund të përdoret vetëm nëse përfitimi potencial i trajtimit konsiderohet t’i tejkalojë risqet e mundshme.
Rritjet e intervaleve të dozës në pacientet me funksion renal të dëmtuar dhe hemodializë nuk janë optimale dhe mund të rezultojnë në rritje të toksicitetit dhe përgjigje jo të mjaftueshme për efektin antiviral. Në pacientët me HIV është parë ulje e densitetit mineral kockor. Janë përshkruar raste të acidozës laktike dhe ekzacerbimit spontan të sëmundjes pas ndërprerjes së terapisë. Në raste të pakta mund të japë diarre, të vjella, humbje të oreksit, meteorizëm, diskomfort abdominal, rash, astení, lodhje, lodhje muskulare.
Doza dhe mënyra e përdorimit:
Një (1) tabletë 245 mg në ditë per os, me ushqim, çdo ditë.
Kohëzgjatja e mjekimit:
Për hepatitet kronike kohëzgjatje e trajtimit është ≥ 3 vjet deri në 5 vjet. Për cirrozat e kompensuara dhe të dekompensuara si dhe HCC të jepet pa kufizim në kohë.
Te personat Hbe Ag pozitiv (pa cirrozë): të paktën 6-12 muaj mbas serokonvertimit në anti Hbe dhe negativizim të HBV ADN.
Tek personat Hbe Ag negativ: deri në serokonvertim në anti Hbs.
Hepatit akut sever: të paktën deri në 3 muaj pas serokonvertimit në anti Hbs/ ose të paktën deri në 12 muaj pas serokonvertimit në anti Hbe, pa zhdukje të HbsAg.
Shënim: Medikamenti duhet të jepet me konsultë të specialistëve të QSUT-së (me tre firma specialistësh që realizojnë konsultat për pacientët ambulatore), sipas të gjitha kritereve të trajtimit.
Për të kontrolluar trajtimin dhe njëkohësisht dhënien e medikamentit rekomandohet që të bëhen ekzaminimet si më poshtë: Transaminazat (ALT dhe AST) çdo 3 muaj, AgHBs sasiore në çdo 6-12 muaj dhe HBV – DNA çdo 24 javë, HbeAg/anti-hbe (çdo 24 javë).
Komentet